Weer terug in Hanukkah!
Hey allemaal,
Het is weer tijd voor een nieuw verhaal!
De hele reis hebben we overleefd en we zijn inmiddels al weer vier dagen in Hanukkah.
Ik kan maar een ding zeggen, wat is het hier fantastisch! Het terug zien van alle kinderen is zo bijzonder!
Allemaal zijn ze ouder geworden en hebben ze zich super ontwikkeld, toch verbaas ik mij dat niet alle kinderen in de lengte gegroeid zijn.
Er zijn een aantal kinderen in het bijzonder waarvan het echt super was ze weer te zien.
Bijvoorbeeld Zoë, zij kwam 2.5 jaar geleden op Hanukkah. Dit meisje hebben we toen opgehaald bij de kinderbescherming. Op dat moment had ze helemaal geen naam. Wij (een aantal vrijwilligers) hebben haar toen de naam Zoë mogen geven, dit betekent Leven. Hoe mooi dat haar leventje op Hanukkah zo goed is geworden. Het is echt een dametje en wil graag alles alleen doen.
Bijzonder dat ze inmiddels naar school gaat en super goed kan praten! Loes zei dat ze zelfs kan tellen in het Frans, nou en dan ben je nog maar 4 jaar!
Daarnaast Kwaku, toen ik de vorige x weg ging vroeg hij of ik nog terug kwam. Toen zei ik; Misschien wel, maar dan kun jij al lezen en schrijven. En ja hoor, hij kan lezen en schrijven! Even keek hij me aan alsof hij dacht, je bent echt terug gekomen.
Het is zo grappig eigenlijk, de kinderen ken ik allemaal nog (wel een paar nieuwe kids erbij en een paar zijn er weg) maar daardoor heb ik het gevoel dat ik nooit weg ben geweest.
Je pakt het ritme hier zo weer op en daarbij nemen Loes en ik, Tamara en Marieke mee..
Hierdoor kun je ook gelijk dingen aanpakken en doen.
Gisteren en eergisteren hebben we bijvoorbeeld de medische post opgeruimd. Al het materiaal uitgezocht en gesorteerd. Soms blijkt er dan meer te zijn dat we van te voren dachten. Dat is alleen maar mooi.
We hebben een nieuw tafelkleed gekocht in de stad en zijn zelf opzoek gegaan naar een prullenbak. Zo leuk, lekker in de stad opzoek in allerlei winkeltjes. Dat is veel leuker dan wanneer je naar de plaatselijke grote supermarkt gaat waar ze dat ook verkopen.
Daarnaast hebben we al heerlijk gespeeld met stoepkrijt en touwtje gesprongen!
Ik zal ook proberen wat foto's te uploaden.
Gisteren avond moesten we plotseling met een kindje naar het ziekenhuis. Het werkt daar als volgt:
Eerste rij om je aan te melden bij een soort van balie.Tweede rij om door de verpleegkundige je bloeddruk etc te laten meten. Derde rij om vervolgens te wachten op het bezoek aan de dokter.
Alles heeft het opvolgsysteem dus je moet gewoon de persoon voor je volgen. Pfoe, dat is een hele zit.
Stel dat iemand toch moet worden opgenomen moet je ook zelf alle spullen meenemen. Thermometer, handschoenen, pleisters voor infuus, eet bakje, lepel, drinkbeker, luiers, doekjes, vanalles! Echt wel gek, in Nederland zouden ze je aankijken alsof je gek bent geworden...
Uiteindelijk heeft Mariette ons na 1 uur wachten in de rij naar Hanukkah gebracht en niet veel later hoorde we dat het kindje gelukkig niet in het ziekenhuis hoefde te blijven.
Samen met een van de mama's kwam ze weer naar Hanukkah.
Vandaag is het al weer zondag, we verwachten Rens, de nieuwe vrijwilliger vandaag. Ook is er zondagochtend een kerk dienst, dat is altijd zo mooi! Zang en dans er bij, ik kan niet wachten!!
Het weer is hier trouwens perfect. Niet warmer dan 30 graden, de nacht hier voor had ik het zelfs een beetje koud. Haha.
Nou, dat is weer een heel verhaal. Bedankt voor het lezen, en tot de volgende keer!
Dikke kus en veel liefs!
Pam
Het is weer tijd voor een nieuw verhaal!
De hele reis hebben we overleefd en we zijn inmiddels al weer vier dagen in Hanukkah.
Ik kan maar een ding zeggen, wat is het hier fantastisch! Het terug zien van alle kinderen is zo bijzonder!
Allemaal zijn ze ouder geworden en hebben ze zich super ontwikkeld, toch verbaas ik mij dat niet alle kinderen in de lengte gegroeid zijn.
Er zijn een aantal kinderen in het bijzonder waarvan het echt super was ze weer te zien.
Bijvoorbeeld Zoë, zij kwam 2.5 jaar geleden op Hanukkah. Dit meisje hebben we toen opgehaald bij de kinderbescherming. Op dat moment had ze helemaal geen naam. Wij (een aantal vrijwilligers) hebben haar toen de naam Zoë mogen geven, dit betekent Leven. Hoe mooi dat haar leventje op Hanukkah zo goed is geworden. Het is echt een dametje en wil graag alles alleen doen.
Bijzonder dat ze inmiddels naar school gaat en super goed kan praten! Loes zei dat ze zelfs kan tellen in het Frans, nou en dan ben je nog maar 4 jaar!
Daarnaast Kwaku, toen ik de vorige x weg ging vroeg hij of ik nog terug kwam. Toen zei ik; Misschien wel, maar dan kun jij al lezen en schrijven. En ja hoor, hij kan lezen en schrijven! Even keek hij me aan alsof hij dacht, je bent echt terug gekomen.
Het is zo grappig eigenlijk, de kinderen ken ik allemaal nog (wel een paar nieuwe kids erbij en een paar zijn er weg) maar daardoor heb ik het gevoel dat ik nooit weg ben geweest.
Je pakt het ritme hier zo weer op en daarbij nemen Loes en ik, Tamara en Marieke mee..
Hierdoor kun je ook gelijk dingen aanpakken en doen.
Gisteren en eergisteren hebben we bijvoorbeeld de medische post opgeruimd. Al het materiaal uitgezocht en gesorteerd. Soms blijkt er dan meer te zijn dat we van te voren dachten. Dat is alleen maar mooi.
We hebben een nieuw tafelkleed gekocht in de stad en zijn zelf opzoek gegaan naar een prullenbak. Zo leuk, lekker in de stad opzoek in allerlei winkeltjes. Dat is veel leuker dan wanneer je naar de plaatselijke grote supermarkt gaat waar ze dat ook verkopen.
Daarnaast hebben we al heerlijk gespeeld met stoepkrijt en touwtje gesprongen!
Ik zal ook proberen wat foto's te uploaden.
Gisteren avond moesten we plotseling met een kindje naar het ziekenhuis. Het werkt daar als volgt:
Eerste rij om je aan te melden bij een soort van balie.Tweede rij om door de verpleegkundige je bloeddruk etc te laten meten. Derde rij om vervolgens te wachten op het bezoek aan de dokter.
Alles heeft het opvolgsysteem dus je moet gewoon de persoon voor je volgen. Pfoe, dat is een hele zit.
Stel dat iemand toch moet worden opgenomen moet je ook zelf alle spullen meenemen. Thermometer, handschoenen, pleisters voor infuus, eet bakje, lepel, drinkbeker, luiers, doekjes, vanalles! Echt wel gek, in Nederland zouden ze je aankijken alsof je gek bent geworden...
Uiteindelijk heeft Mariette ons na 1 uur wachten in de rij naar Hanukkah gebracht en niet veel later hoorde we dat het kindje gelukkig niet in het ziekenhuis hoefde te blijven.
Samen met een van de mama's kwam ze weer naar Hanukkah.
Vandaag is het al weer zondag, we verwachten Rens, de nieuwe vrijwilliger vandaag. Ook is er zondagochtend een kerk dienst, dat is altijd zo mooi! Zang en dans er bij, ik kan niet wachten!!
Het weer is hier trouwens perfect. Niet warmer dan 30 graden, de nacht hier voor had ik het zelfs een beetje koud. Haha.
Nou, dat is weer een heel verhaal. Bedankt voor het lezen, en tot de volgende keer!
Dikke kus en veel liefs!
Pam
Ik zal zo in de auto even fijn de Hanukkah cd opzetten zodat ik me ook even in de prayer sfeer kan wanen:)
Geniet ze!
Dikke knuffel aan al die lieverds daar!!
Altijd weer leuk te lezen jou mooie verhalen. Groetjes vanuit Albergen
De verhalen die je schrijft zijn heel leuk om te lezen,wij zien weer uit naar een nieuw verhaal.Geef aan alle mensen de groeten en ook de kinderen.Heel veel liefs en een dikke kus van opa en oma Denekamp