Samen de laatste 3 weken in Ghana

Daar zitten we dan. Samen zijn we aan het wachten op het vliegveld in Accra om straks naar Sunyani te vliegen.
Gisteren ben ik alleen naar Accra gevlogen om mama te verwelkomen in Ghana! Dat was echt wel super leuk!!

Ik ga even bij het begin beginnen, want het was best een heftige week op Hanukkah.
Eigenlijk hebben we geen bijzondere dingen gedaan deze week. Het enige dat ons de hele week heefr bezig gehouden was de kleine Emanuel. Het ging zo slecht met hem. Elke dag was het de vraag of hij het wel of niet zou gaan redden. Dat is echt zenuw slopend. En dan te bedenken dat het niet eens je eigen kind is!
Mariëtte is bijna dag en nacht bij hem geweest, en we hebben veel gebeden voor hem. Mariëtte wou bij hem zijn tot het laatste moment, maar het was een vechter!!
Uiteindelijk heeft Mariëtte gelukkig de kleine Emanuel nog vast mogen en kunnen houden. Ze heeft hem tot het einde de liefde geven die hij van zijn eigen mama nooit heeft gevoeld. Hij is toen op zaterdag ochtend in haar armen overleden. Dat was vreselijk om te horen. Maar ook vredig, gelukkig heeft hij tot op het laatst wel de liefde gevoeld die hij hoorde te krijgen. Hij heeft nu rust en is een sterretje in de hemel.

Deze week gaan we samen met de kinderen een afscheid houden voor Emanuel. We gaan stenen verzamelen en een gedenk plekje maken voor hem.

Zaterdag avond zijn we om wat afleiding te hebben gezellig met Moses, Mariëtte en de kids naar vrienden van hun geweest. Die bouwen een school ongeveer 3 kwartier buiten Sunyani. Dat was een prachtige plek, het was net even of je in Italië liep. Ze zijn ook bezig om een restaurant en appartementen te bouwen. Prachtig! Daar hebben we lekker gegeten met elkaar en een gezellige avond gehad.
Wat erg grappig was dat de vriendin van Mariëtte uit Duitsland komt. Normaal kan ik best een klein woordje duits praten, maar nu kreeg ik er geen woord uit! Haha. Al dat Engels, en dan op eens Duits! Nee, dat is geen combinatie.

Wat heel erg prettig was is dat we ook met elkaar er goed over konden praten. Ik bedoel de vrijwilligsters, Nicky en Anouk (die is woensdag aangekomen) ze was afgelopen zomer al voor het eerst op Hanukkah. We konden goed praten over hoe we het hadden ervaren en hoe we ons voelden. Ook met Mariëtte hebben we er over gepraat. Dan ga je wel veel dingen beseffen hoor. Als dit kind in Nederland geboren was dan was dit niet gebeurd. Dan had hij wel liefde gehad, en was hij niet op een vreselijke manier ter wereld gekomen.
Dan besef je weer hoe goed we het wel niet hebben in Nederland...

Zondag is Maaike nog aangekomen op Hanukkah en waren we al weer met 4 vrijwilligsters. Verder hebben we een rustig dagje gehad. 'S Morgens heerlijk met de kids geknuffeld en naar de kerk dienst geweest, en later in de middag naar het zwembad geweest. Lekker bij komen van de afgelopen week. Dit keer hadden we wel een goede taxi terug, dat was ik de vorige keer vergeten te vertellen.
We hadden toen een taxi en die kwam er achter dat hij zijn auto te slecht vond voor de weg naar Hanukkah. (Zijn auto was gewoon te goed, maar het is maar wat je geloven moet) Hij wou ons er zo uit zetten! Euh, sorry! Zorg dan ook maar voor een andere taxi! Hah nou zo gezegd zo gedaan, we hebben hem ook niet betaald. Toen zaten we in de andere taxi en die reed zo hard over die weg dat zijn auto er halverwege mee ophield! Haha er was ook nog eens light off dus pikke donker overal. Nou gelukkig had ik een zaklampje mee, en zijn Nicky en ik de laatste 600 meter maar gaan lopen! Haha. Ook niet betaald dus een mooi goedkope rit! Haha, Wat een belevenis weer!!

Toen was het al weer maandag, ik ben om half 12 vertrokken vanaf het vliegveld van Sunyani! Haha. Ik ben blij dat ik dat ook heb mee gemaakt, wan het zou gewoon zonde zijn als je niet weet hoe het daar gaat!
Ik kwam aan, en echt waar, het gebouw is net zo groot als een supermarkt. Daar moest ik mijn naam zeggen en dan krijg je een boarding pas. Je hoeft geen paspoort te laten zien. Daarna werd je gefouilleerd, mijn tas werd even open gemaakt en het flesje water zagen ze niet eens. Dus volgens mij had ik best een geweer mee kunnen nemen! Haha.
Maargoed, dan komt het vliegtuig aan, stappen de mensen uit en 5 min. Later mochten wij in stappen. Ik mocht zelf uitzoeken waar ik ging zitten.. Dat was best fijn. Nou het vliegtuig vertrok precies op tijd, en ook 45 min later stond ik al weer op de grond! Je stijgt op, je bent in de lucht en krijgt drinken en een koekje, en dan ga je al weer landen! Haha. Toch beter dan 8 uur in een bus of auto zitten.

Toen heb ik een taxi genomen naar een hotel. Daar heb ik heerlijk aan het zwembad gelegen! Helaas was de zon er niet bij maar het was wel lekker warm. Even lekker gezwommen en wat gegeten en toen heb ik om half 8 een taxi genomen naar de airport. Het was weer een hele ervaring in mijn eentje. Het was erg leuk om daar Toontje te ontmoeten, die kwam ons ophalen en daar hebben we ook overnacht.
En daarna goed blijven zoeken tot dat mama ergens tussen al die donkere mensen zou lopen! Hihi. Het is dan echt wel super om elkaar weer te zien!! Stiekem komt dan wel mijn besef dat ik nog maar 3 weken in Ghana ben. Dat vind ik echt wel heel jammer! De tijd gaat zo snel, dat ik het niet in de gaten zou hebben of ik hier nog 2 weken langer zou zijn. Het enige is dat ik iedereen en vooral Sander nu wel ga missen en dat ik daarom wel weer zin heb om naar huis te gaan :)

Voor nu gaan we eerst nog heerlijk genieten van de laatste dikke 2 weken op Hanukkah en daarna nog even alles laten doordringen aan het strand.

Jullie horen snel weer van ons!!
We stappen bijna in het vliegtuig en dan zijn we zo in Sunyani, dan kan het beginnen voor mams!!

Liefs Pam
xxxxxxxxxx