3 dagen in Hanukkah
8 januari 2015 - Sunyani, Ghana
Hallo lieve mensen,
Vandaag ben ik al bijna weer 3 dagen in Hanukkah! Wat een avontuur zeg!! Maandag vertrokken naar Accra, de vlucht ging super en om een uur of 8 's avonds Ghanese tijd (Nederland een uurtje later) kwamen we aan in Accra. Daar werden Sam en ik opgehaald door Moses en Mariëtte. Ze waren erg blij om hun zoontje weer te zien, en ik was erg blij hun te zien!
We hebben overnacht een Accra en zijn 's morgens om 5 uur met de auto vertrokken naar Sunyani. Na 8 uur rijden over hobbelige maar ook heel wat verharde wegen kwamen we om 1 uur 's middags aan in Hanukkah!!
Wat is dat gaaf zeg, dat waar ik al zolang naar heb uit gekeken is dan nu toch echt uit gekomen!
De kinderen rennen op je af, willen gelijk je koffer naar je slaapplek brengen en ze willen je allemaal knuffelen!
Op dit moment hebben de kinderen vakantie, maandag beginnen ze weer met school. Dat betekend dat ze nu de hele dag hier zijn, en dat is wel heel erg gezellig maar ook druk.
Ik ben hier samen met 2 andere vrijwilligsters van 22 en 23 dus dat is wel gezellig. De eerste dagen waren wel vermoeiend, er zijn 40 hele leuke donkere kinderen dus dat betekend (voor mij) dat ze allemaal op elkaar lijken! Hopelijk heb ik volgende week alle namen in mn hoofd, haha!
Er is ook genoeg te doen hier, er is een speelruimte (color room) waar we heen kunnen met de kinderen, een snoezelruimte voor de gehandicapte kinderen en ze vinden het ook erg leuk om te wandelen buiten het terrein. Dat hebben we nog niet gedaan, want dat moet echt 's morgens want anders is het te warm.. Verder helpen we de Nurse met het verbinden van wonden en het delen van medicatie.
Voor de vrijwilligers is er een appart gedeelte waar we heen kunnen, daar mogen geen kinderen komen zonder toestemming. We hebben onze eigen kamer met badkamer en er word 2 keer per wat lekkers gekookt door Miriam een Ghanese vrouw die hier werkt. Als lunch is het bijvoorbeeld soep of een omelet en het avond eten een pasta. De eerste 2 dagen waren best vermoeiend waardoor ik optijd in bed lag en wel heerlijk heb geslapen. Je hoort zo af en toe een hond blaffen of een haan kraaien, maar daar wen je aan :)
Gisteren hebben we met zn drieën en iemand van Hanukkah die ons heeft geholpen, in een taxi gezeten om naar het stadje te gaan voor een Ghanese simkaart. Je houd je hart vast! Haha!! De chauffeur rijd over een verharde weg 80 kilometer per uur en er lopen gewoon mensen langs de weg. Je hebt geen gordels om en de chauffeur is ook nog eens aan het bellen met zijn mobieltje! Het kan allemaal! En dan vergeet ik nog het toeteren dat ze doen, daar zou de politie in Nederland het nog druk mee krijgen! Wat een belevenis!!
Deze week laat ik over me heen komen, kijk ik wat de kinderen doen, hoe het er hier aan toe gaat en hoe ze op je reageren. Ook ben ik flink met de namen aan het oefenen.
Sommige herken je al omdat ze veel bij je komem en anderen minder dus dat is lastiger, ook de kleintjes zijn moeilijk te herkennen. Maar het komt vanzelf wel :)
Ik wil iedereen de groetjes doen vanuit het warme Ghana, en ik zal snel weer schrijven over mijn belevenissen!
Liefs Pam
Vandaag ben ik al bijna weer 3 dagen in Hanukkah! Wat een avontuur zeg!! Maandag vertrokken naar Accra, de vlucht ging super en om een uur of 8 's avonds Ghanese tijd (Nederland een uurtje later) kwamen we aan in Accra. Daar werden Sam en ik opgehaald door Moses en Mariëtte. Ze waren erg blij om hun zoontje weer te zien, en ik was erg blij hun te zien!
We hebben overnacht een Accra en zijn 's morgens om 5 uur met de auto vertrokken naar Sunyani. Na 8 uur rijden over hobbelige maar ook heel wat verharde wegen kwamen we om 1 uur 's middags aan in Hanukkah!!
Wat is dat gaaf zeg, dat waar ik al zolang naar heb uit gekeken is dan nu toch echt uit gekomen!
De kinderen rennen op je af, willen gelijk je koffer naar je slaapplek brengen en ze willen je allemaal knuffelen!
Op dit moment hebben de kinderen vakantie, maandag beginnen ze weer met school. Dat betekend dat ze nu de hele dag hier zijn, en dat is wel heel erg gezellig maar ook druk.
Ik ben hier samen met 2 andere vrijwilligsters van 22 en 23 dus dat is wel gezellig. De eerste dagen waren wel vermoeiend, er zijn 40 hele leuke donkere kinderen dus dat betekend (voor mij) dat ze allemaal op elkaar lijken! Hopelijk heb ik volgende week alle namen in mn hoofd, haha!
Er is ook genoeg te doen hier, er is een speelruimte (color room) waar we heen kunnen met de kinderen, een snoezelruimte voor de gehandicapte kinderen en ze vinden het ook erg leuk om te wandelen buiten het terrein. Dat hebben we nog niet gedaan, want dat moet echt 's morgens want anders is het te warm.. Verder helpen we de Nurse met het verbinden van wonden en het delen van medicatie.
Voor de vrijwilligers is er een appart gedeelte waar we heen kunnen, daar mogen geen kinderen komen zonder toestemming. We hebben onze eigen kamer met badkamer en er word 2 keer per wat lekkers gekookt door Miriam een Ghanese vrouw die hier werkt. Als lunch is het bijvoorbeeld soep of een omelet en het avond eten een pasta. De eerste 2 dagen waren best vermoeiend waardoor ik optijd in bed lag en wel heerlijk heb geslapen. Je hoort zo af en toe een hond blaffen of een haan kraaien, maar daar wen je aan :)
Gisteren hebben we met zn drieën en iemand van Hanukkah die ons heeft geholpen, in een taxi gezeten om naar het stadje te gaan voor een Ghanese simkaart. Je houd je hart vast! Haha!! De chauffeur rijd over een verharde weg 80 kilometer per uur en er lopen gewoon mensen langs de weg. Je hebt geen gordels om en de chauffeur is ook nog eens aan het bellen met zijn mobieltje! Het kan allemaal! En dan vergeet ik nog het toeteren dat ze doen, daar zou de politie in Nederland het nog druk mee krijgen! Wat een belevenis!!
Deze week laat ik over me heen komen, kijk ik wat de kinderen doen, hoe het er hier aan toe gaat en hoe ze op je reageren. Ook ben ik flink met de namen aan het oefenen.
Sommige herken je al omdat ze veel bij je komem en anderen minder dus dat is lastiger, ook de kleintjes zijn moeilijk te herkennen. Maar het komt vanzelf wel :)
Ik wil iedereen de groetjes doen vanuit het warme Ghana, en ik zal snel weer schrijven over mijn belevenissen!
Liefs Pam
wij waren daar in Hannukah precies 2 jaar geleden om o.a. ook ons sponsorkind Edmond te ontmoeten.
vertel nog steeds aan iedereen mijn ervaringen, heeft heel veel betekend.
fijne tijd daar en groeten voor Mozes, Mariette en speciaal voor Edmond
Have fun, dikke knuffel aan Mabena en blijf vooral je ervaringen met ons delen!
MTN-stick werkt dus?
Liefs Marieke
Leuk van je te horen. Wat een verhaal zeg wel een hele ervaring. Ga lekker genieten van alles wat je tegen komt. We blijven je zeker volgen. Veel liefs uit Beuningen
Wat een belevenis.
Geniet er maar van.
Het is net of ik curacao lees.
Daar toeteren ze ook en rijden daar erg hard. En bellen is geen uitzondering en achter het stuur haren kammen ook niet hahaha.
Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Gr. Marion
Doe je best, we zijn trots op je.
Liefs paps, tippyy, Quinty en mams. Xxx
Mooi verhaal, heel leuk om te lezen dat het zo goed is gegaan de eerste dagen. Wat een belevenissen al.
Geniet ervan en wij blijven jou ook volgen.
Groeten vanaf de Broeninkskamp
ik vind het super wat je doet! Ik lees je blog met veel interesse.
Een heel mooie tijd.
Anthony (bewoner van je vorige huis in Denekamp)
We zijn heel blij voor jou. Veel plezier.
Lieve groetjes Opa & Oma
Leuk om je verslag te lezen. Wat een ervaring. Dit neem je je leven lang mee. Geniet ervan. Veel liefs Theo en Petra.
Ik geniet van je schrijven
Leuk te lezen hoe je het beleeft..
Spannend, leuk en interresant
Je doet goed werk
Gr sandra ( nichtje van je mama)
Wat een gezellig verhaal, het zal iid een hele belevenis zijn.
Geniet ervan en neem alles goed in je op want je neemt een prachtige 9herinnering mee voor je leven.
En die namen van de kids dat komt allemaal goed, is jou wel toevertrouwd.
Wij blijven je volgen en zijn benieuwd naar je volgende belevenis.
Toi, toi, toi
Groetjes van ons uit een regenachtig Nederland.
Sake en Ymkje Helder