Op de helft!!
9 februari 2015 - Sunyani, Ghana
Tjonge jonge, wat gaat de tijd toch snel! Ik ben gewoon al weer op de helft van m'n avontuur! Nog 2 weekjes en dan komt mama al weer naar Hanukkah! Daarna zal het wel helemaal snel gaan.
Ik ben deze dagen eens gaan nadenken en opsommen waar ik in deze 5 weken al allemaal al wel niet gewend aan ben.. Dat is best veel! Ik heb het even op een rijtje gezet met wat uitleg er bij.
Voor de mensen die hier al zijn geweest zal het vast bekend zijn, en voor diegene die hier ooit nog gaat komen; bereid je er maar op voor! Haha.
De Ghanese lucht, de geur hier is veel minder fris dan in Nederland. Dat komt door de warmte en door het vuil in de lucht. Ze verbranden namelijk al het vuilnis in de openlucht en dan de uitlaatgassen van de auto's mag ik ook niet vergeten!
Het weer, hier is het 40 graden en moet je de zweet druppels weg vegen en in Nederland was de gevoels tempratuur min 10. Dat is nog al een verschil, en toch ben ik blij dat ik hier zit!
De taxi's, overal rijden taxi's en de een is nog meer klaar voor de autorodeo dan de ander. En ze rijden allemaal zonder gordels, en kilometer teller. De belangrijkste regel is; vermijd alle gaten in de weg, ookal moet je daarom naar de andere weghelft uitwijken!
De Ghanesen, ze spreken je graag aan en zijn erg vriendelijk. Het is heel normaal dat ze een praatje willen maken. Ook vinden veel het helemaal geweldig als een obruni naar ze zwaait! Je voelt je soms net de koningin, maar ik zwaai met alle plezier!
Dan het belangrijkste, Hanukkah. Nu ik inmiddels 5 weken verder ben durf ik te zeggen dat ik alle namen ken. Het zijn stuk voor stuk geweldige kinderen. De een vraagt wat meer aandacht dan de ander, maar we doen ons best om iedereen dat stukje aandacht te geven.
Waar ik nu ook aan gewend ben zijn een paar kleintjes, ze hangen aan je benen en willen niet meer van je af! Heel schattig maar ook soms vermoeiend. Dan is het ook heel gewoon dat als je aan komt lopen met iets dat op een sleutel lijkt, hoor je gelijk; ma!! me!! Ze willen allemaal mee, waar je ook heen gaat! Vaak moeten we dan wel even uitleggen dat ze de vorige keer al wat hebben gedaan en dat nu de volgende aan de beurt is..
Ook het huiswerk maken elke dag gaat steeds beter. Soms leer ik zelf nog meer dan die kinderen. Engelse woorden voor een dictee oefenen, franse woorden omcircelen en dan hun eigen taal twi. Nou, het is onmogelijk om het te lezen maar een paar woorden kan ik al wel zeggen en dat is heel leuk!
Dan nog het kleren wassen, dat doe ik allemaal met de hand. Daarom heb ik in deze 5 weken ook nog maar 1 keer m'n lakens gewassen. Ook doe ik ongeveer om de 2 dagen de was, anders heb ik gelijk zo veel was en ben je best lang bezig.
Waar ik dan ook helemaal aan gewend ben is dat ik mijn kleding zeker 2 dagen draag. Ookal is het al vies na dag 1. Dat maakt helemaal niet meer uit, de voldende dag word het er echt niet anders van.
Ik moet wel zeggen, de grote blokken zeep die we hier kunnen kopen zijn geweldig. Het maakt zelfs je witte kleding weer draagbaar! Ook vet vlekken en andere vlekken gaan er makkelijk uit!
Dan is er nog de afwas, elke dag met de hand wassen. Maar dat is geen probleem, Henk en Rennie (voor de 3e keer hier) die kwamen met het briljante idee om water te koken zodat je met warm water kunt afwassen! Haha, dat we daar niet eerder aan hebben gedacht!
Ook het douchen met koud water onder een kraantje op je hurken, en maar hopen dat er water uit komt gaat prima! Hier ben je al blij dat je je kunt wassen na zo'n plakkerige dag.
Het is ook geen probleem dat er overal stof ligt. Dat komt van de straat die naast en voor Hanukkah ligt. Het is een rode straat, dus alles is ook echt rood. Je was, afwas, vloer, eigenlijk alles is rood van het zand.
Light off, zonder stroom zitten.. Soms wel een paar uur lang! Achja, dan maar douchen met een zaklampje en een spelletje doen met kaarslicht.
De klamboe en mijn bed, elke avond kruip ik weer onder mijn klamboe en stop ik hem helemaal onder mijn matras. Waar ik ook gewend aan ben is mijn een-persoons bedje. Ik kwam er afgelopen week achter dat de mattras die op het andere bed lag in mijn kamer wel 10cm breder was dan die waar ik op sliep! Dus nu kan ik de laatste weken nog iets breder liggen. Haha!
Wat ik ook heel erg bijzonder vind zijn de kerk diensten op woensdag en vrijdag avond en op zondag ochtend. Het is echt op zijn Ghanees, met trommels en zang. Prachtig!! Hoe Moses alles verteld uit de bijbel en op zijn manier vertaald, is super om te horen.
Brood met jam en water uit zakjes drinken, dat is iets wat we hier niet kunnen missen! Dat was helemaal zo de eerste weken. Nu kreeg ik in m'n pakketje vanuit Nederland heerlijke hagelslag en crackers dus dat is heerlijk voor de afwisseling, maar ik vind de jam en het witte brood nog elke dag lekker. Het water uit zakjes went ook, je bijt er een hoekje van af en je kunt drinken. Wel zit er een halve liter in een zakje, maar ook dat heb je zo op want per dag drink ik toch wel zo 3 tot 4 liter water.
Vandaag ben ik nog met Nicky naar de stoffen winkel geweest want inmiddels weet ik ook zelf de weg in de stad. We laten ons afzetten en lopen overal naar toe. Het is zo leuk om stofjes te halen en weer wat te laten maken! Het is net of je aan het winkelen bent, je moet alleen zelf nog even naar de kleermaker!
En alsof ik nog niet genoeg heb verteld mag ik een ding niet vergeten; GMT. Ghana Maybe Time, in Nederland hebben we de klok maar hier hebben ze de tijd! Als het vandaag niet is dan morgen wel. Als er word gezegd morgen, dan weten we al dat dat ook niet morgen is. Alles gaat hier op het dooie gemak. Heerlijk hoor! Gewoon even niet druk maken over de tijd. Tuurlijk kleden we de kinderen aan elke ochtend om 7 uur, en tuurlijk gaan we elke dag optijd naar onze knutsel lessen, maar als je wacht op een taxi die om 8 uur zou komen dan weet je dat hij er niet om 8 uur is. Maar dat is prima, en daar kan ik me ook echt niet meer druk om maken.
Nou, ik denk dat dit wel het belangrijkste is van deze 5 weken en de gewoontes hier in Ghana.
Het gaat inmiddels erg goed met Zoë en Baba die we beide vorige week op hebben gehaald bij de kinderbescherming. Afwachten wat er met Baba gaat gebeuren, daar zal ook ergens (GMT) deze week duidelijkheid over komen!
Verder zullen Henk en Rennie vertrekken deze week en zijn Nicky en ik een aantal dagen met z'n tweeën. Dat gaat helemaal goed komen, want ook wij doen alles op het Ghanese tempo :)
Bedankt allemaal voor de leuke reacties op mij vorige blog! Ik word er heel blij van om dat allemaal te lezen!!
Tot de volgende keer, liefs Pam
Ik ben deze dagen eens gaan nadenken en opsommen waar ik in deze 5 weken al allemaal al wel niet gewend aan ben.. Dat is best veel! Ik heb het even op een rijtje gezet met wat uitleg er bij.
Voor de mensen die hier al zijn geweest zal het vast bekend zijn, en voor diegene die hier ooit nog gaat komen; bereid je er maar op voor! Haha.
De Ghanese lucht, de geur hier is veel minder fris dan in Nederland. Dat komt door de warmte en door het vuil in de lucht. Ze verbranden namelijk al het vuilnis in de openlucht en dan de uitlaatgassen van de auto's mag ik ook niet vergeten!
Het weer, hier is het 40 graden en moet je de zweet druppels weg vegen en in Nederland was de gevoels tempratuur min 10. Dat is nog al een verschil, en toch ben ik blij dat ik hier zit!
De taxi's, overal rijden taxi's en de een is nog meer klaar voor de autorodeo dan de ander. En ze rijden allemaal zonder gordels, en kilometer teller. De belangrijkste regel is; vermijd alle gaten in de weg, ookal moet je daarom naar de andere weghelft uitwijken!
De Ghanesen, ze spreken je graag aan en zijn erg vriendelijk. Het is heel normaal dat ze een praatje willen maken. Ook vinden veel het helemaal geweldig als een obruni naar ze zwaait! Je voelt je soms net de koningin, maar ik zwaai met alle plezier!
Dan het belangrijkste, Hanukkah. Nu ik inmiddels 5 weken verder ben durf ik te zeggen dat ik alle namen ken. Het zijn stuk voor stuk geweldige kinderen. De een vraagt wat meer aandacht dan de ander, maar we doen ons best om iedereen dat stukje aandacht te geven.
Waar ik nu ook aan gewend ben zijn een paar kleintjes, ze hangen aan je benen en willen niet meer van je af! Heel schattig maar ook soms vermoeiend. Dan is het ook heel gewoon dat als je aan komt lopen met iets dat op een sleutel lijkt, hoor je gelijk; ma!! me!! Ze willen allemaal mee, waar je ook heen gaat! Vaak moeten we dan wel even uitleggen dat ze de vorige keer al wat hebben gedaan en dat nu de volgende aan de beurt is..
Ook het huiswerk maken elke dag gaat steeds beter. Soms leer ik zelf nog meer dan die kinderen. Engelse woorden voor een dictee oefenen, franse woorden omcircelen en dan hun eigen taal twi. Nou, het is onmogelijk om het te lezen maar een paar woorden kan ik al wel zeggen en dat is heel leuk!
Dan nog het kleren wassen, dat doe ik allemaal met de hand. Daarom heb ik in deze 5 weken ook nog maar 1 keer m'n lakens gewassen. Ook doe ik ongeveer om de 2 dagen de was, anders heb ik gelijk zo veel was en ben je best lang bezig.
Waar ik dan ook helemaal aan gewend ben is dat ik mijn kleding zeker 2 dagen draag. Ookal is het al vies na dag 1. Dat maakt helemaal niet meer uit, de voldende dag word het er echt niet anders van.
Ik moet wel zeggen, de grote blokken zeep die we hier kunnen kopen zijn geweldig. Het maakt zelfs je witte kleding weer draagbaar! Ook vet vlekken en andere vlekken gaan er makkelijk uit!
Dan is er nog de afwas, elke dag met de hand wassen. Maar dat is geen probleem, Henk en Rennie (voor de 3e keer hier) die kwamen met het briljante idee om water te koken zodat je met warm water kunt afwassen! Haha, dat we daar niet eerder aan hebben gedacht!
Ook het douchen met koud water onder een kraantje op je hurken, en maar hopen dat er water uit komt gaat prima! Hier ben je al blij dat je je kunt wassen na zo'n plakkerige dag.
Het is ook geen probleem dat er overal stof ligt. Dat komt van de straat die naast en voor Hanukkah ligt. Het is een rode straat, dus alles is ook echt rood. Je was, afwas, vloer, eigenlijk alles is rood van het zand.
Light off, zonder stroom zitten.. Soms wel een paar uur lang! Achja, dan maar douchen met een zaklampje en een spelletje doen met kaarslicht.
De klamboe en mijn bed, elke avond kruip ik weer onder mijn klamboe en stop ik hem helemaal onder mijn matras. Waar ik ook gewend aan ben is mijn een-persoons bedje. Ik kwam er afgelopen week achter dat de mattras die op het andere bed lag in mijn kamer wel 10cm breder was dan die waar ik op sliep! Dus nu kan ik de laatste weken nog iets breder liggen. Haha!
Wat ik ook heel erg bijzonder vind zijn de kerk diensten op woensdag en vrijdag avond en op zondag ochtend. Het is echt op zijn Ghanees, met trommels en zang. Prachtig!! Hoe Moses alles verteld uit de bijbel en op zijn manier vertaald, is super om te horen.
Brood met jam en water uit zakjes drinken, dat is iets wat we hier niet kunnen missen! Dat was helemaal zo de eerste weken. Nu kreeg ik in m'n pakketje vanuit Nederland heerlijke hagelslag en crackers dus dat is heerlijk voor de afwisseling, maar ik vind de jam en het witte brood nog elke dag lekker. Het water uit zakjes went ook, je bijt er een hoekje van af en je kunt drinken. Wel zit er een halve liter in een zakje, maar ook dat heb je zo op want per dag drink ik toch wel zo 3 tot 4 liter water.
Vandaag ben ik nog met Nicky naar de stoffen winkel geweest want inmiddels weet ik ook zelf de weg in de stad. We laten ons afzetten en lopen overal naar toe. Het is zo leuk om stofjes te halen en weer wat te laten maken! Het is net of je aan het winkelen bent, je moet alleen zelf nog even naar de kleermaker!
En alsof ik nog niet genoeg heb verteld mag ik een ding niet vergeten; GMT. Ghana Maybe Time, in Nederland hebben we de klok maar hier hebben ze de tijd! Als het vandaag niet is dan morgen wel. Als er word gezegd morgen, dan weten we al dat dat ook niet morgen is. Alles gaat hier op het dooie gemak. Heerlijk hoor! Gewoon even niet druk maken over de tijd. Tuurlijk kleden we de kinderen aan elke ochtend om 7 uur, en tuurlijk gaan we elke dag optijd naar onze knutsel lessen, maar als je wacht op een taxi die om 8 uur zou komen dan weet je dat hij er niet om 8 uur is. Maar dat is prima, en daar kan ik me ook echt niet meer druk om maken.
Nou, ik denk dat dit wel het belangrijkste is van deze 5 weken en de gewoontes hier in Ghana.
Het gaat inmiddels erg goed met Zoë en Baba die we beide vorige week op hebben gehaald bij de kinderbescherming. Afwachten wat er met Baba gaat gebeuren, daar zal ook ergens (GMT) deze week duidelijkheid over komen!
Verder zullen Henk en Rennie vertrekken deze week en zijn Nicky en ik een aantal dagen met z'n tweeën. Dat gaat helemaal goed komen, want ook wij doen alles op het Ghanese tempo :)
Bedankt allemaal voor de leuke reacties op mij vorige blog! Ik word er heel blij van om dat allemaal te lezen!!
Tot de volgende keer, liefs Pam
Dankjewel dat je met deze opsomming weer even mee hebt gesleept in het Ghanese leventje. Wat heerlijk om op deze manier mee te kunnen genieten. Door jouw verhalen hoor ik de kindjes 'ma, me!' roepen (wat ook de titel van Obruniboek 2 gaat worden!), voel ik het stof en de droge lucht, proef ik de pepers en hoor ik de drums in m'n oren. Blijf schrijven, ik blijf je volgen!
Liefs Marieke
Wat een verhaal zeg. Wel heel bijzonder wat je allemaal mee maakt en ons mee laat genieten van al je ervaringen en belevenissen. We wensen dan ook nog een hele fijne bijzondere tijd in Ghana.
Heel veel liefs uit Beuningen
Carmen & Maik
Met de voorbereiding hier in nederlanddag schat tot over 2 weekjes.
groet uit het zwaar bewolkte Zwolle
Wij zijn heel erg blij dat het zo leuk vind.De verhalen die je schrijft zijn gewel
De verhalen die je schrijft vinden wij erg leuk. Zo krijg je een beetje het idee hoe het daar gaat.Wij wensen nog een hele
Fijne tijd toe.
Liefs opa en oma .Tot horen. L