Al weer twee weken in Ghana!

Hallo allemaal!!

Het word nu wel echt tijd om weer wat aan jullie te vertellen! Ik ben anders echt bang dat ik dingen vergeet.. Het was een mooie week de afgelopen week. We hebben veel leuke dingen meegemaakt en gedaan. De kinderen (en wij) hebben er al weer een hele school week op zitten. Het was super rustig op Hanukkah waardoor we veel tijd hadden voor de kleintjes en voor de kinderen met een beperking. Ook hebben we tijd om tussendoor op stap te gaan. Afgelopen week zijn we samen met Mariëtte naar de Obruni store geweest. Daar hebben we stof gekocht om die vervolgens naar de taylor te brengen. Naar die man gaat Mariëtte altijd met de vrijwilligsters. Het was erg leuk, we konden doorgeven wat we wouden hebben van welke stof en hij ging meten en uittekenen wat we wouden hebben. We hoopten dat het op maandag al klaar zou zijn, maar helaas moeten we nog even geduld hebben. Ik laat 2 broeken maken, 1 tot net over de knie, en de ander is lang. Ik ben heel benieuwd hoe het zal worden.

Afgelopen donderdag zijn Henk en Rennie aangekomen. Voor hen is het de 3e keer bij Hanukkah en dat is wel heel erg leuk! Ze hebben toch al wel wat ervaring en handige tips voor ons. Henk die doet klusjes op Hanukkah en hij zorgt dat de schoolbus die hij 2 jaar geleden had geschonken weer gemaakt word. Die stond al een tijdje stil met motor pech.

In het weekend was het weer erg druk en gezellig. Op zaterdag middag hebben we alle kinderen (meer dan 40) geschminkt! Dat was zo leuk!! Ik had de schmink meegenomen uit Nederland. Dat had ik gekocht van geld dat ik van mensen had gekregen voor de kinderen in Hanukkah. Nou, dat was een groot succes! Heel veel kinderen wouden hun gezicht wit geschminkt hebben met wat zwarte strepen en eng uitziende ogen. En de kleintjes werden een hondje of een tijger. Ook hebben we veel vlinders moeten verven. Het liefst wouden alle kinderen tegelijk, en hadden ze geen geduld. Maar we hebben met 2 vrijwilligsters voor de deur gezeten en om en om mochten ze naar binnen. Wel moesten de kinderen ook zitten voordat ze naar binnen mochten. Haha geweldig!! De volgende dag liepen er nog kinderen met hier en daar een veeg schmink in hun gezicht!

Zondagochtend hebben we ons zelf eerst verwend met een gekookt eitje. Heel gek, maar de eieren hier hebben geen gele dooier ze zijn meer licht groen en heeeel licht geel van kleur. Maar het belangrijkste is dat ze lekker zijn!
's Middags zijn we met alle 7 vrijwilligers en 6 kinderen naar het zwembad geweest. Dat zwembad is bij het hotel waar we elke zondag avond heen gaan uiteten met Mariëtte en de vrijwilligers. Ongeveer 10 min. rijden vanaf Hanukkah.
Voor de kinderen hadden we allemaal zwembandjes en een handdoek mee genomen. Ook hadden we ze van te voren een zwembroek of zwempak aangetrokken. Ze vonden het erg leuk, al stonden de meeste kinderen na 5 minuten al te klappertanden aan de kant.. Ze hebben het erg snel koud.

Maandag hadden we bedacht om zelf op pad te gaan om nog wat stof te kopen en naar de taylor te brengen.. Dat was een best avontuur, 5 meiden die dachten dat ze hadden opgelet de vorige keer die verdwaalden in de stad. Haha! Alles lijkt zo veel op elkaar dat je echt niet meer weet of je nu goed bent of niet!
Na driekwartier te hebben rondgedwaald hebben we op een of andere manier toch het huisje gevonden waar we moesten zijn. Dat voelde toch wel even als een opluchting!! Toen zijn we naar een van de luxere winkels gelopen om daar nog een klein voorraadje van "lekkere" (sapjes, vlesje water, ijsje, ghanese koekjes) dingen te halen.

Nu gaat het avontuur pas echt beginnen, want op dinsdag ben ik samen met Dominique vertrokken naar Mole Nationalpark. Of tewel; 10 uur rijden voor een super uitzicht waar je olifanten ziet lopen terwijl je aan het zwembad ligt, en bavianen op tafel springen om je ontbijt op te eten.. Wauw! Wat mooi!!

Dinsdag om 5 uur ging de wekker, want we moesten om 6 uur bij het busstation zijn omdat de bus om half 7 zou vertrekken. Langzaam raak ik er aan gewent en denk ik ook al op zn Ghanees; de bus vertrekt wanneer de chauffeur het er naar heeft en de bus vol is. In dit geval was dat om 7 uur.
Na een reis van 5 uur in een bus met gordijntjes, airco en complete kasten en pakketten voor de nooduitgang (onder in was geen plek meer) kwamen we aan in Tamale. Het eindstation van de bus, althans dat dachten we! De bus reed maar door en door, totdat we ons af gingen vragen waar we reden en waarom hij niet stopte.. We vroegen het aan iemand die naast ons zat en wat bleek nou, een paar uur verder was pas het eindstation! Maar wij hadden in Tamale uitmoeten stappen. Dus wat gebeurde er; de hele bus ging zich bemoeien met het feit dat wij er direct uit moesten en een taxi moesten pakken terug naar Tamle. Goed, daar sta je dan aan de kant van de weg met je truitje aan (omdat het koud was in de bus) waar het dan voelt als 40 graden.
Gelukkig konden we snel een taxi aan houden en die bracht ons weer naar Tamale. (30 min. rijden) De chauffeur ging met zijn "broer" (zo noemen ze elke goede bekende) overleggen of hij ons naar mole park kon brengen. Maar we hadden het snel in de gaten, hij hield een papiertje voor ons met een groot getal en hij zei; mole national park. Terwijl er airport ........ op stond! Haha! Dus we hebben ons laten afzetten bij een ander, hoe ze het ook maar willen noemen; busstation. Daar kochten we 2 kaartjes voor de bus naar Damongo. 14 cedi in totaal, dat is 2.50 per persoon. Mooi goedkoop! Nou, dat hebben we geweten hoor!! We zaten in een busje met 35 mensen, en onze bagage moest op schoot. We konden geen kant op want voor, naast en achter je zaten mensen. Even hadden we zo ieta van we stappen uit, maar nee dat zou zonde zijn en bla bla bla.. Iemand had ons verteld dat het 1.5 uur rijden zou zijn. We waren onze Ghanese gedachten even vergeten dus na 3 ruim uur rijden in een busje dat echt (ik overdrijf niet) van ellende uitelkaar viel kwamen we aan in Damongo!
Daar kregen we van iemand een taxi chauffeur aangewezen. Je moet maar weer vertrouwen dat hij je echt naar de plek brengt waar je heen wilt. De auto moest even werden aangeduwd omdat de accu leeg was. Dat vond ik nog geen paniek, want dat liet me even aan Sander denken! Haha!
Daarna zaten we vast in het zand toen we gingen tanken, dus weer duwen.
Uiteindelijk kwamen we om 5 uur 's Avonds aan in Mole Motel. Wauw! Wat een uitzicht! Dat maakte veel van deze dag goed!!

De volgende dag gingen we een safari doen, waarbij we met 6 personen en een mannetje met een geweer boven op een jeep zaten. Eerst zagen we 3 olifanten! Verder hebben we veel soorten antilopen gezien en een Hyëna!! (Zie je normaal niet om die tijd) ook nog knobbelzwijnen en 3 soorten apen. Echt heel mooi. De foto's komen nog!
Eigenlijk zouden we op donderdag weer vertrekken maar we hebben kunnen regelen dat we een nachtje langer konden blijven. En er is een taxichauffeur die ons voor 400 cedi (ongeveer 105 euro) naar sunyani wil brengen. Op hoop van zege is het een goede auto en kunnen we het volhouden de hele rit.

Vandaag is het donderdag, en hebben we eerst een wandelende safari gedaan vanmorgen. Erg mooi, we zagen krokodillen en dieren die we gisteren ook hadden gezien. Verder hadden we via Mariëtte iemand geregeld die ons zou gaan rondleiden bij een moskee in Larabanga.
Er kwam een taxi chauffeur, eerst zou hij ons gaan brengen naar de Mongori comunnity voor 100 cedi!! Nou dat vonden we te duur, we hebben ook bijna geen geld meer omdat de safaries duurder zijn dan verwacht en we een nacht langer blijven. Gelukkig kunnen we eten drinken en verblijf pinnen morgen vroeg.
Maargoed, toen dachten we we gaan alleen naar Larabanga. Opeens stoptte de taxi en moesten we uitstappen. De gids stapte ook uit en we gingen lopen naar de moskee. We hebben elkaar wel eerst aangekeken met de gedachten; is dit goed en moeten we dit vertrouwen? Maargoed, het was goed en te vertrouwen! Die jongen/gids vertelde veel over die moskee en de moslims en de historie. Maar dat was moeilijk allemaal te verstaan, dus we zette onze vriendelijkste lach maar op! Haha. Toen wouden we weer terug en halvererge zei de taxi chauffeur dat hij ons voor 80 cedi ook wel wou brengen naar Mongori. Nouja, goed dan maar. Daar kregen we ook een rondleiding en keken we hoe ze leefden daar. Die foto's komen ook nog. Ze lieten zien hoe ze sheabutter maakten van een boom. Daar hebben we wat van gekocht, dat is voor op de droge huid.
Ook kwamen we bij een medicijn man en die ging vertellen over alle medicijnen! Haha het was echt om te lachen. Zo bijzonder dat ze daar in geloven!! Er was wat voor Malaria, voor brandwonden, voor wonden, voor vrouwen die menstruatie pijn hadden, voor babies en het sluiten van de fontanel (dat gewoon vanzelf gaat na een jaar) en als laatste voor mannen die presteren moesten in bed! Haha wat een grap!

Aan het einde moesten we natuurlijk voor alles betalen en was ons geld echt bijna op. Maar alleen wij zijn weer een heel avontuur rijker!!
We reden over een weg terug, soms had ik het gevoel dat ik achter in een auto zat die mee doet aan de auto rodeo! Links, rechts, gaten, hobbels het maakt niet uit en alles kan in Ghana!

Nu gaan we nog lekker genieten van ons eten, en morgen laten we ons verassen wat voor een taxi er komt om ons naar Sunyani te brengen!

Het is een heel verhaal, maar ik kon gewoon niks achterwege laten want ik vind het zonde om het niet met jullie te delen!

Afwachten wat het volgende avontuur gaat worden.
Liefs Pam